TANGAHARI, langit pina muru. Rakun pina mahirang. Matan di masigit hudah tadangar suara urang mangaji. Satumat lagi waktu sumbahyang luhur. Balukan kayu ulin nang tadi dibawa hudah diturunakan, hudah disusun di higa gudang. Urusan bayar-mambayar hudah jua dituntungakan. Alan wan kakawalannya hudah basisimpun, satumat lagi handak bulikan.

“Lan, Alan, ka sia pang satumat!” suara Haji Dirham bakiau.

Alan pina kapulingaan. Aasaan inya handak balingkang. Kanapalah maka aku haja nang dikiau sidin, hati Alan batagur. Saku ada nang tasalahai lah. Ajinai duit nang dijulung sidin tadi balabihan. Alan mangira-ngira haja. Kakawalannya manarangak maliatakan.

“Uu…, ih…, inggih, Pa Haji,” Alan bunyi aga manyahuti.

Tagal, nang kaya apa haja inya musti mandatangi sidin jua makaam. Mun kada cagar ngalih kaina urusannya. Ditingaunya ampah ka rumah nang bilang ulin sabukuan nangitu, Pa Haji Dirham paguni mahadangi inya di muhara lawang. Limbah dijanakinya, sidin pina lihum-lihum haja. Baarti kadada masalah. Kadada nang musti ditakutanakan. Limbah Alan hudah di hadapan sidin, Pa Haji Dirham mambawai inya naikan ka rumah. Alan maumpati haja.

“Lan, duduk ja dahulu lah. Aku ka dalam satumat.”

Limbah Pa Haji Dirham bakaluar pulang, sidin maandak sabuting ampluk ka atas mija. Pina kancang. Alan hudah mangingira, musti duit tu isinya. Tagal, gasan siapa lah? Lamun angkuhnya ampluk nangini gasanku, kada tasalah julungkah sidin? Ah, kikira sidin handak batitip haja kalu lah?

“Anu, Lan-ai, aku ni ada tajanji pang lawan ikam,” jar Pa Haji mambuka pandir.

“Tajanji lawan ulun, Pa Haji?” Alan maanyaki, asa kada parcaya.

“Hi-ih, aku ni ada tajanji lawan diikam. Tagal, ikam jangan tasinggung lah. Kisahnya nang kaya ini. Bangsa satangah bulan samalam tu, aku handak bajual tanah di Gambut. Tanah paninggalan aruah abah. Lumayan pang luasnya. Labih pada saratus burungan. Andaknya di pinggir kartak ha pulang. Nah, antah kanapakah, wayahitu ti aku tang kaganangan ha lawan diikam. Wayahitu jua balalu haja dalam hati aku bahajat. Jarku ti, lamun tanah nangitu lakas payu lawan haraganya taparukui, aku handak mambari Alan.

Nah, kikira inya dasar rajaki ikam lah, limbah halat saminggu tumadakannya ada urang Cina nang maakuri. Haraga hudah tarukui. Hanyar ja samalam dibayari urang. Nah, jadi nang di ampluk nangini gasan ikam. Tagal, aku ni jua maap ampun haja pang lah, tulungai ikam jangan bakisah lawan kakawalan nang lain. Marganya ikam haja nang dapat nia. Nang lain kada. Nangini parkara malunasi hajat. Bahajat baarti bajanji. Lamun hudah tajanji baarti tahutang. Iya kalu? Nah, damintu kisahnya.”

Subhanallaah…, jadi ampluk nia ti bubujuran gasan ulun lah, Pa Haji? Kada tasalah julung kalu pian nih?”

Pa Haji Dirham takurihing haja, kada manyahuti tatakunan Alan nang asa lucu tadangar di talinga sidin. Asa lucu lagi sidin mun manjanaki kalakuan si Alan nang kaya kakananakan halus hanyar dapat galambungan.

“Nah, ngini tulung ikam tarima. Aku ihlas. Gunaakan ikam baik-baik.”

“Inggih, Pa Haji. Ulun batarima kasih banar lawan pian. Mudahan duit nangini babarakat di tangan ulun. Mudahan jua jalan rajaki pian sasain luas. Mudahan pian disihatakan awak, dipanjangakan umur, wan dilindungi Tuhan pian sakulawargaan,” jar Alan asa kahimungan. Du’anya liwar panjang, nang kaya bubuhan labai pamintaan limbah dijulungi duit haraga lima ribuan.

“Amin, amin, ya Allah. Mudahan du’a ikam takabul.”

“Lamun damintu, ulun handak turun haja, Pa Haji-ai. Kasian kakawalan ulun hudah lawas mahadangi. Sakali lagi ulun batarima kasih banar lawan pian. Kada dikikira, tumadak nugaraha hari ini ulun dapat rajaki tambahan.”

“Ai, kada baluhur di sia hajakah?”

Alan asa kasisipuan. Asa supan lawan Pa Haji, supan lagi lawan Nang di Atas. Di masigit hudah tadangar urang bang. Jar urang tuha bahari, kada baik mun rahatan urang bang manarusakan bajalan. Samana hudah masuk waktu sumbahyang, arinya pulang kaliatan pina mulai marimis.

Kaputingannya, Alan manukui kakawalannya satumat salajur mambawai sumbahyang luhur bajamaah di rumah Pa Haji Dirham. Tuhalus, Muslih, wan Rusli maumpati haja. Manto wan Anang mairingi jua. Tagal, kada saapa nang badua nangini tamandak balingkang lantaran taganang nangapa nang hudah dipaulahnya malam tadi.

“Nang, kita baluman mandi,” jar Manto mambisiki Anang.

Balalu badudua kalikikan tatawaan.

***

BULIKANNYA, anam buah sapida mutur nang hudah puang nangitu badarak pulang baiiringan ampah ka Kintap. Nang ada di sapida mutur bubuhannya tatinggal dua buting kayu panyangga. Kayu ulin bulat, panjangnya kikira sadapa, kada sasalisih nang kaya halu bajarat di kiwa-kanan. Lamun dijanaki matan di pinggir kartak, pina ada jua tagasnya nang kaya dua buting mariam halus baandak di kiwa-kanan sapida mutur. Angkuh nang kaya urang handak batimbak.