Aku bacaramin karap banar hudah di kaca sapiun sapida mutur, barait maitihi muhaku. Mamastiakan haja marga arinya panas jadi musti liput jalbab. Hilim hudah kupasang. Aku handak bulik ka kampung. Hidup dua puluh bulan puasa hudah, asa dandaman banar lawan kampung halaman.
Bulik ini ti salajur haja kaina hampai hari raya. Tagal, nang maulah aku ngalih ni Nelly. Inya handak umpat pulang ka Rantau. Jarnya, inya handak banar umpat marasai bulan puasa di kampung, inya handak umpat hampai hari raya. Malalain haja kalu, urang haja nang jauh-jauh rumah bulik ka kampung hari raya. Nelly maka handak bahari raya di kampung urang. Jarnya inya karamian di kampungku rahat panambaian umpat ya.
Dadarudut hapi-ku dalam kantung, babarapa kali hudah. Aku tahu ai nyata Nelly nang manalipun. Imbah kuangkat, janging talingaku mandangar suaranya.
“Napa neh lambat banar meangkat! Sengaja kah neh? Jadi lo ke Rantau? Pabila tulaknya?”
Aku hinip haja mandangarakan inya, sadayau tatakunan, sing hantapan ha pulang di talingaku. Kupikirakan babanar, aku ni kada manyambat indah mambawa inya tagal kada jua maiihakan, habis am inya maharap.
Imbah kada kusahuti inya maanduh-anduh pulang, balamah suaranya.
“Sa, ikam kada maiihakan ja lagi. Aku sudah bapadah lo dari semalam-semalam tuh handak umpat wadah kam. Aku umpat siii ke Rantau, lah lah, boleh ay loo, janji nah Saa aku kada mengalihi ikam di sana, percaya ja lo? Mun kada percaya ja masih,aku wani besumpah nah lah. Lillahitaala nah,Lillahitaala Sa ai. Aku umpatlah, lah lah!? Saaaaa?!”
Imbah bapandir lugat Banjarnya nintu Nelly hinip, aku bahinip jua, babarapa kali bahinak hanyar aku manyahuti satangah bakuciak.
“Iih, ayuha! Ni aku hudah siap nah, hadangi ha kaina kusinggahi!”
Kadangaran matan subarang Nelly tatawa, puas banar pinanya. Hampai di halamannya asa ngalih aku bakasak, napang mutur babarapa buah baandak. Kada lawas kaluar inya mangalakak tatawa, ada ha adingnya bajalan di balakanginya manjintingakan tasnya.
“Ungahnya ikam, sabuting tas haja ading jua mambawaakan!”
“Begh kam, adingku ne is the best! Ya lo ding?!”
Nelly mamuji adingnya.Adingnya bauntuk sambil lihum maliat pakakaannya. Damhatiku pipintarnya ading Nelly ya ti, bilang apa jar pakakaan.Imbah manyandang tas nang diunjuk adingnya, inya babuat ka sapida muturku. Kami tulakan.
…
Tahun ini pas banar rahat bulan puasa, pas rahat musim gawi. Baringkatak babunyi bilang basasahutan, hantap banar. Inya kada tahu urang puasa, tulai mandangar, tatap inya babunyi banar marga balukar di higa rumah kamibabanyu. Banih nang hanyar baumur sabulan mantuk ditaman kalirnya hijau. Rata saban lambaran balukar. Sigar tu pang mata manjanaki. Bau tanah, bau banyu bacampur bau batang banih asa nyaman banar parasaku apalagi rahat baisukan. Ambun haja nang barikit di daun banih gin asa kulir inya lilih, liwar sigar tu pang. Lapang pahinakan.Aku kada guring lagi imbah basubuh marga daminijua aku handak ka langgar umpat balajar sifat dua puluh kalah Guru Bulkini. Mandarasi haja pang, marganya aku hudah balajar kalah Guru Bulkini jua panambaian sidin tamat sakulah Darusalam di Martapura.
Guru Bulkini ni, Tuan Guru di kampung kami, umur sidin sadikit haja tatuha pada aku. Rahat sakulah SD bahari sawat haja takumpul sidin, aku kalas satu sidin kalas anam. Tagal, imbahnya sidin sakulah pasantrin ka Martapura kada suah lagi takumpul. Hanyar rahat aku sakulah SMA Guru Bulkini bulik ka kampung. Balalajaran sidin di kampung. Sidin ni bisa mambari banyu, kawa jua barajah wan jar urang sidin ni bapanglihat. Hampai wahini Guru Bulkini balum babini, padahal rupa liwar langkar, hidung mancung, awak pancau, putih mangkunung ha pulang. Amun babaju gamis putih wan basurban pantar artis langkarnya. Ujar habar, banyak nang handak maambil minantu tagal Guru Bulkininya balum mahakuni. Kami manangguh-nangguh haja rajin tu rahat bapandiran lawan kakawanan. Nang kayapa kah kaina bibinian nang diambil bini ulih Guru Bulkini nang kalalangkaran naya.
Jam sambilan tuntung kami balalajaran, aku bulik ka rumah. Imbah naik, aku langsungka kamar, ada ha Nelly lingkar-lingkar sambil mambaca buku.
“Pamali mambaca sambil barabah, kaina kaur!”
Tapaksa kurawa napang buku-bukuku di lamari habis tahambur diugainya. Napa-napakah dicarinya. Kipas angin dibur-dibur maulah inya sasain mangulir.
“Kadeda ah, kada beumuran jua membaca barabah!”
Inya kada tatahu manyahuti. Aku kada handak marawa lagi imbahnya. Kuliatakan haja inya, imbahnya inya baucap.
“Aku esok umpat ke langgar Salah! Lah?!”
Nelly mudil mamaksa tuh.Aku masih kada mahirani inya, kutinggalakan ka padu mandatangi umaku, sidin pina bakatupur handak baharagauan.
“Maharagu apa Ma hari ini? Sungsung banar handak baharaguan?!”
Kuparaki umaku.
“Ni hanyar handak manyasap rabung. Nili handak minta ulahakan paisan anak iwak banyiur wan gangan rabung gasan buka kaina. Maras jua inya handak, tampulu musim, nang panambaian ka sia ya inya handak tagal kadada anak iwaknya, anak baranakan haja kalu ya ikam mancariakan ka pasar subuh”.
Umaku ingat banar sakalinya. Pina himung banar ha pulang Nelly batagih masakan sidin. Sasain racap ha tangan manyasap rabung. Nang mambari muar ni, aku baluman lagi batagih napa-napa sakalinya tadahulu Nelly.
Nelly nang matan tadi balingkun haja. Imbah bazuhur inya turun pada rumah. Kada sing padahan lawan aku. Mudil inya ni hudah patuh lawan sabarataan urang di kampung. Napa kada aasaan banapa-napa.
Kutukui ka higa rumah, sakalinya ada Nelly bakawan lawan buhan kakanakan wan ramajaan lalakian nang maulahi titimbakan paring. Nelly maliatakan kakanakan manggaragaji, manumbuk bukunya sakira luangnya hampai ka hujung buku paring. Panjangnya papalingan tangah dua dapa. Tu gin panjang hudah. Bukunya ditinggal saruas nang paling hujung sakira minyak gasnya tatandak di burit paring. Nah, imbah nintu paring nang hudah ditumbuk tu ti diluangi saukuran duit pirak raratusan gasan mamasukakan api di bilah kayu nang kaya tunjuk ganalnya. Paringnya nang dipakai lain paring biasa tagal batung nang kandal wan ganal batangnya. Nelly kasukaan banar, tanganga-nganga inya maliatakan. Pacangan batimbak malam ini jar Nelly
….
Rahat babuka, Nelly kanyamanan makan gangan rabung wan paisan anak iwak, mana diulahakan umaku sambal acan binjai. Umaku kahimungan maliat Nelly gancang banar makan. Imbah babuka langsung bamagrib kami, kada lawas imbahnyakami turun pada rumah. Malam ini turun bulan hudah, langgar pina puang. Kakanakan wan ramajaan aur batitimbakan ha. Inya dasarnya pang bulan puasa ni bila naik bulan, hidup sahari tuh hibak langgar, bilang kada bakamuatan urang tarawih. Kaina imbah hidup dua puluh sadang tu puang langgar. Kamanaan kah nusianya jadi pina mangulir tarawih.
Kaina imbah parak hari raya hanyar hibak pulang. Saban tahun kakaitu ha tarus. Aku ni ngaran hanyar bulik ka kampung jadi umpat tarus tarawih. Maraha langgar puang, nyaman lagi ligar.
Nelly umpat jua tulak tarawih lawan aku. Kada babaju panjang kada. Inya baju tangan handap wara. Napang Nelly ya ti bujurai ni ti rambutnya ampih basamir kuning tagal pagalangan pulang batampai. Pina ba-tatu-tatu iincaan, temporer kah nang jar urang wahini manyambat. Aku takajut panambaian maliat, gasan napa jua inya batatu-tatu baririgat pagalangan ha. Pagalangan putih baik banar, digagambari gambar laba-laba kah atau napa kah pina camuh gambarnya kaya batis hayam ada jua, kaya bakas lumpak kana minyak lanjar ada jua. Maka inya kahimungan banar ba-tatu.
“Buangi am tatu kam tu Nel, mambari supan banar, asa galianan ada jua aku maliat!”. Kutagur inya.
“Da handak!” Manciling matanya, liwar sasahutannya.
Rahat kami bajalan, lalu Guru Bulkini di higa kami, tagasak-gasak pinanya marga sidin pacang jadi imam tarawih. Tagal, sawat haja sidin marawa aku.
“Badahulu Sa lah.” Sidin sasain balaju bajalan. Ubuuuy…Tajagal Nelly maliat lalakian liwar langkar lalu di higa, sidin basasabukan, babaju palimbangan putih, bakupiah haji lawan mampangur bau minyak harum. Sasain kada kawa baucap lagi Nelly.
Tarawih hudah bamula, tagal imbah dua kali salam hanyar, Nelly barangkat pada pasahapan, tangada hilang ha urangnya. Tatinggal baju panyumbahyangan wan pasahapannya haja lagi. Hampai tuntung urang tarawih Nelly kada babulik lagi ka langgar.
Rahat di jalan ampah bulik, aku maliat inya takasak di pulau kakanakan lalakian nang batitimbakan. Ada ha mancungul kapala bajalbab habang babaju kaus tangan handap. Inya babaju tangan handap tu ti handak maampaiakan tatu jarnya kalah kakanakan kampung. Aku bauuling ai lagi, kalakuan Nelly nang kaini hudah kada kawa diubah lagi.
“Sa, sini!”
Nelly mangiau aku. Damhatiku kada maliat lawan aku, kudatangi inya rahat handak maniup titimbakan.
“Liati aku lah, tadi berapa kali dah aku menembakakan, lihai dah aku Sa ai!”
Nelly baagak banar lawan aku.
“Cubai am lagi aku hadak maliat nang lihai tih”.
Aku lihum manjanaki Nelly. Musti ha duduk mahadapi titimbakan. Lampu palita banyala di higa inya. Babarapa kali hulu bibilahnya disirauakannya ka luang titimbakan imbah dilikitnya di lampu palita, imbahnya dtiupnya. Imbah nang paampihannya bibilah nang balikit tu ti di andaknya di muhara luang titimbakan hanyar ditapaknya lawan kain baal, dagummmm jar bunyinya. Hihintatak Nelly kukuciak kaungahan. Kakanakan basurak kancahungan maliatakan Nelly. Harat banar parasanya hudah batitimbakan paring kada bamusuh ya ti. Jaka ada musuhnya kam kada kahinakan tu pang maniup ditimbaki urang.
“Lagi am sakali lagi Nel!” Aku manyuruh baasa.
“Lagi Ka Nili lakasi tiup lagi!”
Ada kakanakan nang manyuruh jua. Langsung ay Nelly basila pulang mahadapi titimbakan paring. Baistilah banar inya mantangan banyak nang maliati. Dilikitnya pulang bilah paring imbahnya disirauakannya ka luang titimbakan, ditiupnya gagancang hampai tahingak-hingak. Imbah nang kadua kali inya manyirau api ka luang, rahat handak maniup malidap badahulu titimbakannya, apinya tabulik ka muhanya. Inya takajut imbahnya langsung badiri sambil kukuciak.
“Saaaaaa….Lisaaaaaaa!”
Nelly bakiau sambil kijip-kijip matanya. Kami barataan takajutan, tumbur sa alaman, langsung kuingkuti tangannya sakira inya kada luncat-luncat atawa bukah-bukah kaya urang kabuliangan. Kuitihi muhanya, masih putih mangkunung kaliatan haja biar lampu listrik pina kirip matan tihang listrik nang kada jauh pada kami. Kuitihi babanar lagi muhanya, kijip-kijip tarus matanya, sakalinya kaningnya hangit sadikit wan bulu mata pina babakas jua, bakas kana hindauan api. Baik jua kada gusang muha. Imbahnya muhanya ditukupinya lawan tangan.
“Padas mata Sa ai, kam pang manyuruh aku maniup pulang! kasi nah kita bulikan!”
Nelly babawaan bulik. Inya manyalahakan aku sakalinya. Sabaluman bulik kakanakan sawat haja mananawaakan.
“Hapuk kam Ka Nili gusang kaning!”
Jar kakanakan baucap, nang lainnya garahakan mananawaakan. Aku umpat jua kikil tatawa. Napang kawawanian maniup titimbakan. Hanyar hingkat balajar asa iya banar hudah. Labar am gusang. Nelly bilut ha. Handak banar aku manumpalak tagal asa kada purun. Baik jua inya kada papa, jaka gusang muha apalagi hampai ka awak-awak mau ta ka rumah sakit anak urang. Nelly manggutak awakku, inya babawaan banar bulik. Imbahnya kami bulikan. Inya aur mamusuti muha haja. Aku aur kikil mananawaakan. Malam ini kami kada umpat tadarus di langgar marga aur mahuhuruni Nelly mantuk gusang kaning.
Di rumah, umaku gagarunum, sidin manyalahakan aku marga kada manuduhi Nelly pada umpat batitimbakan paring tu kadada paidah-nya gasan bibinian. Mamainan nintu gasan bubuhan lalakian kampung.
Nelly kada banyak bunyi imbah gusang kaning, inya langsung guring. Bangun rahat handak basaur, imbah basaur inya kada guring jua mahadang subuh. Hari ni ti aku takana handak basubuh di rumah haja. Sabujurannya gusang kaning ya ti bagus haja gasan Nelly. Inya ambak wan kada baparigal malalain kaya rajin.
…
Baisukan sawat, raraapan hanyar, amun basulisihan lawan urang gin kada tapi bapinanduan marga pagun haja kadap. Matahari kada paparakan timbul am, hayam gin pagun haja ada nang kungkuak. Aku tulak ka langgar, Nelly mambuntil haja. Babaju tangan panjang ni ti wan bajalbab, jalbabnya ampih irang irut, inya bisa hudah mamasang. Pina sigar mata Nelly pacang badapat lawan Guru Bulkini. Imbah naik ka langgar kami basisir dudukan. Guru Bulkini hudah ada di langgar. Sidin kada bulik ka rumah imbah basubuh. Balalajaran gasak bamula, Nelly duduk di higaku. Kakalujut inya sabaluman baduduk.
“Saaa, gurunya bungas bonooooor!”
Basisiut inya galu kalangkaran guru. Kukibit pagalangannya.
“Basunyi! Kam ni handak balajar ah handak maitihi Guru haja kah?!”
Nelly bahinip satumat imbahnya baucap pulang sambil languk-languk kapalanya. Kada kaingatan lagi lawan kaning nang bakas gusang.
“Ya Allaaaah, Saaaa…kaya malaikat suara sidin! ”
Nelly babisik pulang kalah aku.
“Basusunyi ha, mamuyaki banar nih, pandir tarus!”
Kukibit pulang pagalangannya. Disimbahnya tanganku, mamauki am nah Nelly nih, kalujutan jadinya kami. Babarapa kali Nelly mambisiki aku, isinya mamuji Guru Bulkini haja. Guru Bulkini bahanu cangang kalah kami. Imbahnya sidin lihum. Nelly sasain ungah. Damhatiku ajin guru ni lihum marga maliat kaning Nelly. Kada marga dasar malihumi kami. Aku maaritakan kalu dirawa sidin, sakalinya kada lawas iya jua ai.
“Lisa, napa digawi?”
Aku supanan banar sawat Guru Bulkini basuara marga kalakuan Nelly. Nelly saurang tacagal kaya patung, tanganga maliat Guru Bulkini cangang lawan inya, matanya kada bakikijipan lagi. Kujinguk ka higa, kugatuk awaknya, gagalabak inya takajut. Cangang pulang Guru Bulkini lawan kami. Lihum sidin malihat kalakuan Nelly, Nellynya maka am habang muha kaya hundang, lihum haja sapanjangan balajar sifat dua puluh. Balajar kada inya ya ti, matan sapanjangan Guru haja diitihi. Balalajaran hari ini kada kakaruan aku mandangarakan.
“Damhatiku ikam ya ti dasar handak balajar, sakalinya handak maitihi Guru wara. Mambari supan aku haja ikam ni!” Kumamai inya sapanjang jalan ampah bulik.
“Hahahaaaaa… Bujur, bujur banar!” Galak inya tatawa.
“Mauk jua ikam neh! ” Sambil kusipak batisnya.
“Aduh! Sakit Sa!” Nelly ingis-ingis satumat tagal imbahnya pagun ai inya jijing-jihing. Sasain mambari muar banar. Asa handak kugintas kapalanya tagal puasa banarai. Hanyar satumat di kampungku Nelly hudah baparigal kada mangaruan. Satutumat haja inya sindam. Sindam tu ti sakalinya inya mamikirakan napa-napa nang pacang digawinya, kada marga inya insap, napang imbahnya labar pulang parigalnya tabulik kaya asal. Kada tahu awahnya aku mamikirakan Nelly ni. Asa mambungul hudah dapat kalakuannya. Imbah satabul, satabul pulang. Kaina napa-napa kah tu tu pulang.
“Sa, betakun pang?!”
Suaranya gamat haja.
“Napa pulang?!”
Kubihau inya, aku masih garigitan. Inya cangang ka muhaku, matanya kijip-kijip, mambari maras pulang muhanya.
“Rumah Guru Bulkini di mana, Sa?”
Inya lihum bakulum, kaningnya taangkat sadikit, matanya manyirit.
“Handak maapa ikam?”
Aku masih mambihau.
“Hehehee….!”
Nelly tajihing haja.
“Bila kada bapadah handak maapa kada kupadahakan!”
Nelly takulibi imbah kusahuti kaitu.
“Mun indah memadahi kada usah, kena dapat ja tu ku mencarii!”
Nelly bajalan maninggalakan aku. Kuliatakan inya mangincang sing lajuan. Aku naik ka rumah, Nelly kada taliat. Kutunti ka padu, sakalinya inya bapandir wan umaku. Pina bapicik banar mudil takutan kalu kadangaranku. Damhatiku kaina umaku bisa ha bakisah lawan aku bila napa-napa. Sakalinya kada sawat balanggar jam pahadangan Nelly mandi umaku bakisah hudah.
“Sa, Nili kam minta dangani aku kalah Guru Bulkini!”
Umaku mambuka pandir.
“Handak maapa jarnya? hakun lah pian?”
Langsung kupagat pandiran umaku, dasar jua Nelly ni kada kahabisan akal.
“Kutakuni ai handak maapa, handak minta banyu jar nya ti. Inya minta atarakan banarai, kada tahu rumahnya jarnya”.
“Hakunlah pian?” Kuanyaki umaku.
“Hakun ai, kada papa jua baya maatar ha, maras jua inya kaina sasat mun kada diatar”.
“Bah jua kadanya sasat ah di kampung sia ha!” Umaku ni pahakunan banar apa jar Nelly. Kada tahu pada hanyar ha Nelly baparigal mambari supan di langgar.
“Patuh banar ikam ya kaitu lawan kawan, jarnya ti ikam indah mandangani inya. Mun dudi jangan kaitu lagi lawan kawan, sakali sahapa Nili ka sia, urang ti babagus lawan inya!”. Umaku manyariki aku. Nelly cungul matan balakangku. Lalu di higa ku sambil takulibi maangkat kaning, muhanya nyata kaitu bila inya marasa manang. Himung banar dilawanakan umaku tarus. Asa handak kurungkau ada jua kam Nelly ya ti. Pina sasain hari sasain malulungah.
“Himung lah dilawanakan umaku?”
Gamat haja aku basuara di parak talinganya. Inya bauntuk haja sambil tajihing. Sasain mambari muar.
“Ma, kasi kita tulakan!” Nelly manggasak umaku. Imbahnya nang badua tu ti tulakan. Nelly sawat maningau ka balakang manjuluri aku ilat. Asa handak kutawak lawan kalikir jaka ada di tanganku. Nelly wan umaku bajalan ampah ka hilir manukui rumah Guru Bulkini.
….
Papalingan satangah jam imbah tulakan, umaku bulik hudah ka rumah.
“Mana Nelly nya?”
Aku mambuka pandir, padahal tahu ai pada umaku maatar haja.
“Aku bulik imbah inya naik ka rumah Guru Bulkini”.
Umaku manyahuti. Imbah tu kusahuti pulang.
“Urang ti hadangi Ma ai kalu napa kah inya ditinggal saurangan”.
Daripada banarai kisahnya mangganang Nelly. Padahal aku handak anggaran umaku tahu maapa Nellynya kalah Guru Bulkini.
“Iih lah, kada tapikir aku ti. Mun kaitu ambili jin!”.
Umaku maka manyuruh aku maambili.
“Indahai!, maatar haja ulun indah maka disuruh maambili!”.
Umaku cangang ka muhaku.
“Ambili Nili!”.
Bahantap suara umaku manyuruh aku.
“Indahai!”
Aku bahantap jua.
“Ubuy lah ai kangangalihan disuruh! Ikam jua kalu tadi nang manyambat napa jadi kada dihadangi?! Jadi anggaran Nili kada bulik saurangan lakasi ambili inya!”
Timbul umaku bamamai, dasar manuntung Nelly ya ti. Kadada urangnya tatap urang bahual marga inya. Kada sing bunyian lagi aku gasak tulak, kulir mahual umaku. Mun mahuali aku nyata kalah hudah. Sapanjang jalan ampah ka rumah Guru Bulkini aku bapikir banar, sabujurannya Nelly tu ti handak maapa kalah guru Bulkini. Pina kasasahangan banar. Ajin marga handak batamuan guru haja, alasan haja inya piragah minta banyu. Maka Nelly kada pamarcayaan lawan nang kakaitu. Rahat inya kajijingahan haja inya parak indah manapihi Jingah, mangaras-ngaras inya marga kada parcaya. Nah, damini maka kakasaingan minta banyu kalah Guru Bulkini. Ajin karamputinya haja. Aku batagur dalam hati.
….
Ari kalamari hudah, kadangaran urang maayat matan langgar, parak hudah Asar. Aku maliat Nelly bajalan di halaman Guru Bulkini. Tagal, pina kadada manginting butul banyu, kuparaki inya.
“Nel kasi bulikan, aku disuruh umaku maambili ikam, kalu sasat jar sidin”.
Aku mamamatutakan pandir sakira kada bahual.
” Makasih Sa lah!”
Nelly cangang ka muha ku. Tagal muhanya pina sandu kada kaya rajin kukujingis sambil tajihing.
“Napang batatarimakasih nang rajin-rajin tu kada suah ha”.
Maliat Nelly pina ubah aku asa pusang jua. Asa kada kaya rajin. Ajin marga dicaramahi Guru Bulkini. Kami bajalan baganding tagal Nelly kada sing bunyian. Ubah banar ti pang.
“Nel, kam ka rumah Guru Bulkini dasar minta banyu ah?”.
Aku batakun salajur mambuka pandir.
“Kada!”
Sakata haja inya manyahuti.
“Maapa?”.
Kubalas sakata jua. Inya kada manyahuti tagal cangang pulang ka muhaku. Aku baucap pulang.
“Napang aur macangangi aku ha?”.
Aku asa ngalih paampihannya aur dicanganginya. Aku baucap baasa.
“Babaya handak kaya tih bapandir, sutil ha jaka disahuti bubujur!”
Imbahnya aku hawai manakuni pulang. Nelly tatap kada baucap napa-napa hampai kami naik ka rumah.
“Sa, nah ampun kam!”
Nelly manjurung kartas kalah aku. Kartas balipat-lipat nang hibak lawan tulisan. Tulisan-tulisan nang hudah lawas kubacai hampai hapal, kuamalakan sapalih hampai wahini. Aku takajut napa jadi ada kalah Nelly. Kurabuti bagasut kartasnya.
“Napa jadi ada kalah ikam?!” Kucilingi Nelly bahimat.
“Dapat dalam buku kam semalam tuh, kubuka lo, kubaca sekalinya itu isinya!”.
Pina gair Nelly lawan aku.
“Imbahnya pang ikam napai? “.
Aku bakancang manakuni.
“Inya keini lo, tadi tuh kubawa lo wadah Guru Bulikini, kutakunakan pang!”
Nelly makin takarisit, pina takutan lawan aku.
“Napa jadi mambawa nintu, gasan apa ikaaaaammmm!?!”
Aku mamburangat, kada tahan lagi hudah parigal inya manyanghara. Kugunjah-gunjah awaknya. Inya badiam haja.
“Dengari aku dulu nah!” Inya bakancang.
“Ikam wani mambawa-bawa nintu wan manampaiakan kalah Guru Bulkini tuh gasan napaaaaa?”
Karikutan gihiku, aku pagun haja kada paham lawan kalakuan Nelly.
“Makanya, dengari aku dulu!”.
Suara Nelly balamah sadikit. Aku bahinak basar manahani kamuaran.
“Mulai mana bekesahnya ne lah?”.
Nelly pina kada kakaruan. Aku badiam haja, inya duduk, aku badiri di hadapannya.
“Sebujurannya tadi tuh, aku handak wadah Guru Bulkini tu kesahnya ja, handak bedapat sidin ja. Aku ketuju lo lawan sidin. Jadi,handak minta banyu kesahnya. Nah, habis tu aku ingat lo ada dapat tulisan ampun kam tuh. Kada jadi ai kisah minta banyu, kesahnya aku menakunakan bacaan-bacaan itu tuh. Kayapa hukumnya dalam Islam. Kubacai kelo bacaan-bacaan itu tuh. Asa lain lawan nang di Qur’an jadi aku handak tahu ja. Ikam tanang ja, aku kada bepadah itu ampun kam tapi kesahnya ampunku.”
Nelly bamandak bapandir, sawat cangang pulang ka muhaku hanyar baucap baasa.
“Nah, mbah tu lo!” Inya bamandak pulang bapandir.
“Mbah apa?! Lajui bapandir tu, jangan maasani kaini”.
Kubihau inya.
“Sa, jangan sarik lah! Inya batunduk imbahnya.
“Mbah tu diperiksai sidin lo, dibaca sidin jua. Jar Guru, amalan-amalan keitu tuh hadamnya iblis jadi bedosa jar. Aku gen kada tahu hadam tu apa artinya. Itu tuh mau ja manyalah jar sidin, apalagi kata burung nuri tuh. Ada jua lo kata-kata nang lain jua, banyak banar tu. Naah, itu jangan diamalakan jar sidin, itu manyalah. Bujurai jar paampihannya barakat aku mangata Lailahailallah Muhammadarrasulullah tatap ja kada baik. Kata-kata itu tuh kada datang di Quran, itu manyaru iblis jar sidin. Mun handak beamalan, baca Quran ja jar. Banyak lo ayat-ayat wan surah, kaya surah Yusuf kah jar sidin tadi tuh atau surah An nur, bagus semuanya tuh diamalakan jar sidin”.
Nelly sing panjangan kisah. Inya cangang ka muhaku pulang. Diitihinya mataku. Aku asa kada bajajak di tanah lagi, asa hampul awak marga nyata dah katahuan Guru itu ampunku, sidin kawa maliat.
“Talalu banar ikam ni Nelly ai, purun banar lawan kawan. Purun pada tikar ikam ya ti. Bacaan-bacaan nintuh kada samuaan kuamalakan marganya aku baisian nintuh dibari paninian bahari sakira ilmu kada hilang jar sidin”.
Aku asa handak tatangis mun kaini kajadiannya. Aku supanan, supanan lawan Guru Bulkini.
“Maaf Sa lah, aku handak baramian ja asal kawa ke wadah Guru Bulkini. Tapi lo, apa jar Guru tuh baik ja lo? Aku tau pang ikam tuh parcaya banar lawan nang keitu tuh. Jadi baik kupadahakan wadah kam lo! Lo.”
Nelly masih pina takutan. Kaluar banar lugat Banjarnya. Imbahnya aku baranai mamikirakan pandiran Nelly. Inya minta maaf kalah aku. Aku kada tahu lagi kayapa baiknya ini nih, nang nyata aku asa kada bahinak lagi. Aku baluman bapandir inya hudah manyambung pulang.
“O iih, aku handak bapadah, aku malam ni bulik Sa ai, diambili ading. Inya ada di Binuang neh. Jarnya habis tarawih kena inya saruan, kawannya nikah jar. Jadi, sekalian ja aku umpat bulik. Ni jua parak banar lo hari raya. Aku kada dibolehkan mama hari raya kada di rumah. Padahal aku handak banar lo umpat bahari raya di rumah kam neh. Rami Sa ai. Ketuju ku bediam di sini. Apalagi mama, baik banar sidin lawan aku.”
Nelly maanduh-anduh pulang. Aku kada kawa baucap lagi. Asa panat jua badiri aku baduduk di higa inya.
Asa sikap banar kajadian macam-macam tumatan siang tadi. Takajut marga kalakuannya tadi balum tuntung, ni baasa pulang takajut mandangar inya handak bulik. Asa diharu-haru hudah hati. Manggarahungnya haja lagi kada. Asa kada taucap lagi handak bapandir, tagal aku musti bapandir.
“Nel, tarimakasihlahmamadahi nang jar Guru Bulkini tadi. Maap lah mun aku basasarik tarus lawan ikam, manangati bulik kada kawa jua jadi dimapa am lagi.”
Nelly tatawa imbah mandangar aku bapandir kada basasarik. Kada manyuti kada inya. Tagal tatawa haja.
…
Jam sapuluh malam datang adingnya bamutur maambili. Kaya inya handak tulak jua ai nang ading imbah turun pada mutur langsung maambil ka tas Nelly. Biar bamutur tatap inya ungah indah maangkat tas saurang. Nang ading ni kada bapandir napa-napa. Tagal tahu hudah pada tas Nelly hulu nang diangkatnya. Imbahnya inya lihum haja. Lalakian larang, ramajaan wayahini. Sigar tu pang mata mun bibinian maniring. Nang badua baading tu ti baampunan lawan umaku wan aku. Imbahnya tulakan ay lagi. Kami badirian di muka rumah hampai muturnya kada kaliatan lagi.Aku bajalan mairingi di balakang uma ku, kami naik ka rumah. Aku kada sing rantian mamikirakan kayapaa kainanya aku nang hudah lawas maamalakan kata-kata nang sadayau di catatanku. Amun bujur apa jar Guru nang jar Nelly tu ti, aku musti ampih maamalakan atawa aku batatamba lah? Kaina mun ampih maamalakan kayapa urang mun maliat aku? Hahhh, timbul aku pusang.
…
6.1.2021